Onze baby deel 6

09/05/2010

En weer een ronde mislukt. Dit was ronde 7 alweer. Ik ga toch eens bellen met de gyneacoloog voor een afspraak. Het duurt zo wel erg lang.

10/05/2010

Vandaag heb ik gebeld met de gynaecoloog. Ik heb een afspraak voor 27 mei. Toch nog erg snel gelukkig. Ik wil gewoon weten of er iets mis is met een van ons waardoor het niet lukt om zwanger te worden.

17/05/2010

Vandaag toch maar langs de huisarts gegaan. Heb al sinds het begin van mijn menstruatie op 09/05/2010 pijn linksonder in mijn buik en die gaat niet over. Ook heb ik nog erg veel wit verlies. Volgens mij klopt dat niet. Gelukkig dacht de huisarts daar hetzelfde over en heeft gebeld met de afdeling radiologie in het Elizabeth Ziekenhuis in Zottegem. 's Middags kon ik daar nog terecht voor een echo en dan tussen 18 en 19 uur kon ik de huisarts terug bellen. Gelukkig vertelde de radioloog mij al veel tijdens de echo (ik heb dat in Nederland wel eens anders meegemaakt). Daardoor wist ik dus dat ik rond me linkereileider 4 cystes had en een ontsteking. Toen ik 's avonds belde met de huisarts vertelde hij me dan ook niets nieuws. Wel had hij me al een receptje gegeven voor anti-biotica dus die morgen maar even laten halen door Michel want ik moet gaan werken.

18/05/2010

Vandaag mijn eerste dag bij de Kringwinkel om aan mijn dagen te komen voor te kunnen stempelen. Normaal gezien moet ik daar werken tot 30/06/2010 en daarna kan ik gaan stempelen. Of hopelijk heb ik tegen die tijd ander werk gevonden.
Het werk valt gelukkig mee, ik sta boven bij de kleding dus heb eigenlijk weinig van doen met collega's. Vind ik eigenlijk wel prettig. Vandaag begonnen met de anti-biotica. Heb na zo'n pilleke niet echt een prettige smaak in mijn mond een beetje metalig maar volgens de bijsluiter is dat een gekende bijwerking.

19/05/2010

Vandaag niet veel bijzonders alleen veel  en hard gewerkt. Ging lekker vandaag maar wel veel pijn gehad in mijn buik. Morgen eens bellen met de huisarts. Eens horen wat die zegt.

20/05/2010

Vandaag toch nog maar eens gebeld met onze huisarts omdat de pijn aan blijft houden en ik eigenlijk nog niet echt een verbetering bemerk. Hij zei dat ik dan morgen maar eens terug langs moest komen bij hem. Ik denk dat ik eerlijk gezegd liever eens langsga bij de gynaecoloog. Ik heb het idee dat er meer aan de hand is. De pijn klopt naar mijn idee voor geen kanten. Vanavond het telefoonnummer zoeken van de afdeling gynaecologie en morgen bellen.

21/05/2010

Vanmorgen wederom veel pijn. Gebeld met de afdeling gyneacologie en kan vanmiddag om 13 uur al bij een dokter  terecht. Dus Michel gebeld en afgesproken dat ik om iets voor 12 uur de bus zou pakken en dat hij dan in bij ons in het dorp zou opstappen zodat we samen naar het ziekenhuis kunnen gaan. Ik wil dit toch niet alleen doen hoor.
De dokter  heeft een echo gemaakt en een uitstrijkje en gezegd over die cystes maar ja dat was ons al bekend. Vervolgens stelde ze voor om mij dan een anti-biotica kuur te geven via het infuus. Dat hield wel in dat ik dus voor 24-48 uur opgenomen zou worden in het ziekenhuis. Ik keek Michel aan en de beslissing was genomen, ik wilde van die pijn en ontsteking af en als dit zou helpen dan zouden we daarvoor gaan.
Dus werd ik opgenomen in het ziekenhuis, aan het infuus gelegd en vervolgens ging Michel naar huis om wat spullen te halen voor mij.
Dat is natuurlijk niet echt gemakkelijk aangezien wij afhankelijk zijn van het openbaar vervoer maar hij is dus naar huis gegaan en later die middag weer terug gekomen met wat spulletjes. Wat is het toch een lieverd!

22/05/2010

Vandaag nog steeds in het ziekenhuis aan het infuus. Pijn beterd niet en ontsteking zal er dan ook nog wel zijn. Vandaag is Michel ook nog even langs geweest. Toch wel moeilijk zo ver van huis en familie te zijn.

23/05/2010

Vandaag ook nog steeds in het ziekenhuis. 's Avonds ontzettend veel pijn gehad zoveel dat de dokter van dienst is gebeld om te vragen of ik nog andere pijn medicatie mocht hebben. Dit is gelukkig goedgekeurd en even later was ik aan het zweven op de morfine! Maar daardoor kon ik tenminste wel een paar uurtjes redelijk pijnloos slapen.

24/05/2010

Vandaag weer bezoek gehad van de weekeind gynaecoloog. Er was nog geen verbetering en ik mocht dan ook nog niet naar huis. De pijn is constant aanwezig zelfs met pijnstillers maar er zijn momenten dan lijkt het net alsof er duizenden naalden in mijn buik zitten. Niet normaal meer die pijn.

25/05/2010

Vandaag is de gynaecoloog langs gekomen die mij ook heeft opgenomen vrijdag. Voor het eerst is er gesproken over een kijkoperatie om te zien waar die pijn vandaan komt. Dat zou dan voor morgen zijn. Het maakt mij allemaal niet uit. Als ik maar van die hevige stekende pijn afkom. Wederom aan de morfine vandaag.

26/05/2010

Vandaag dan bezoek gehad van mijn eigen gynaecoloog. Hij zal ook de kijkoperatie uitvoeren. Hij heeft veel aan mijn buik gevoeld en dat was erg pijnlijk. Dat heb ik hem ook gezegd. Tevens heb ik gevraagd voor wanneer de operatie dan gepland stond zodat ik dat aan Michel door kon geven en hij dan aan de familie. Dat zou voor de late namiddag zijn. Normaal komt Michel dan bij mij op bezoek dus ik heb hem gebeld dat hij beter eerder kan komen anders is er de kans dat hij onderweg is en ik onderweg naar de ok, en ik wil hem nog wel even zien voordat ik onder narcose ga.
Hij is dan ook eerder gekomen en juist op het moment dat wij naar beneden wilden gaan om nog even samen te zijn werd ons verteld dat ik werd verwacht op de ok. Dus moest ik Michel gedag zeggen. Hij zou na de operatie gebeld worden over de afloop. Om 15.33 uur ben ik onder narcose gegaan en om iets voor 22.00 uur was ik weer terug op mijn kamer. Ik heb toen direct mijn ventje even gebeld om zijn stem nog even te horen. Het enige wat ik wist was dat er cystes verwijderd waren, dus dat had ik ook verteld aan me ventje. Die heeft toen de rest van de familie gebeld zodat zij dat ook wisten.

27/05/2010

Einde van onze droom? Vandaag kwam mijn eigen gynaecoloog vertellen wat hij precies gevonden had tijdens de kijkoperatie. Dat was echt keihard schrikken. Hij had mijn eileider moeten verwijderen wegens een groeiende bloedcyste... Ik vroeg dan ook naar de gevolgen in verband met onze kinderwens. Hij begon dan ook direct over IVF. Houd dat in dat op een natuurlijke manier zwanger worden niet meer mogelijk is? Ik weet het niet. Op dat moment was ik te aangeslagen om nog verder te vragen. Ik heb huilend Michel opgebeld en die was er ook erg van geschrokken. Hoe gaan we nu verder?
Hij is toen gekomen en omdat de dokter had gezegd dat ik vandaag of morgen naar huis mocht hebben we toen de beslissing genomen dat ik naar huis zou gaan om daar te herstellen.
's Avonds heb ik toen direct mijn papa gebeld, hij was erg geschrokken van het feit dat ik in het ziekenhuis lag en was al vanalles aan het regelen om langs te komen. Hij had zelfs al een dag vrij gevraagd van het werk. Het is voor hen ook moeilijk dat wij zo ver weg wonen. Dat is wel duidelijk. Ik heb hem ook verteld dat wij nu dus moeilijker een kindje kunnen krijgen en hij was daar even stil van. Hij hoopt dat wij de juiste beslissing zullen nemen wat dat ook zal zijn.
Daarna gebeld met mijn schoonmoeder. Ook daar kwam de klap hard aan. Zij verlangd bijna net zo hard naar een kleinkindje als wij naar een kindje... Ze zei dan ook dat wij eerst de tijd moeten nemen om te herstellen van deze ingreep en klap. Ze is echt een schat hoor.

28/05/2010

Vandaag een kaartje gehad van me schoonouders. Een hele lieve met een hond in een doktersuniform. Zo schattig. Verder nog wel wat pijn aan de wonden gehad. Zelfs mijn buik is helemaal blauw rond me navel. Echt een heel naar gezicht. Ik ben al voorzichtig een beetje op internet aan het kijken voor IVF enzo. Gewoon om te zien waar ik aan toe ben. Het zal in ieder geval niet makkelijk worden, dat is een ding dat zeker is.

True love

Onze baby deel 5 20/03/2010

21-01-2010
Zou het dan toch gelukt zijn? Na 3 maanden proberen zwanger te worden en nu al twee keer een teleurstelling. Het is dus nu al twee rondes niet gelukt, ondanks dat ik wel last had van vage zwangerschapskwaaltjes zoals misselijkheid en pijn in mijn borsten.

Gisteravond had ik even het gevoel dat mijn menstruatie door zou gaan komen, maar vannacht en vanmorgen was er nog niets te zien, maar ook het gevoel van dat ze zouden doorkomen was verdwenen.

Wel heb ik weer last van pijnlijke borsten en sinds vanmorgen heb ik ook weer last van misselijkheid. Ik heb dan ook direct vanmorgen maar een zwangerschapstest gehaald. Nu moet ik alleen nog wachten tot morgenochtend om die te kunnen doen. Spannend hoor. Ik kan bijna niet meer wachten. Ik wil dat het al morgen is! Het is zo spannend. M zou voor de 1e keer papa worden. Hij heeft altijd gezegd dat hij voor zijn 30ste papa wilde worden, maar dat is dan niet gelukt maar voor hij 40 is moet het toch lukken. Dan hebben we nog iets meer dan twee jaar.

Ik denk dat M het stiekem ook wel spannend vind. Ik ben er in ieder geval zeker van dat hij een goede papa gaat zijn.

Ik denk toch dat we vanavond al gaan testen. Ik ben veel te ongeduldig. Het liefst zou ik hier op mijn werk al naar het toilet rennen om te gaan testen, maar ik moet geduld hebben en op zijn minst wachten totdat ik thuis ben. Ach nog 36 minuten werken en dan mag ik naar huis. Uiteraard moet ik eerst Michel nog halen die tot 18.00 uur moet werken. (Ik hoop alleen dat het niet weer 19.18 uur wordt zoals gisteren anders ga ik op zijn werk naar het toilet om te testen!)

22-01-2010
Ik weet niet hoe ik het heb gedaan maar ik heb mijn geduld kunnen bewaren en heb pas vanmorgen de zwangerschapstest gedaan. Helaas was de uitslag negatief! Wat een teleurstelling zeg, ondanks dat mijn temperatuur hoog blijft, ik in de ochtend misselijk ben, en last heb van gespannen borsten toch weer een negatieve test. En dat terwijl ik vandaag op dag 26 zit. Dit kan 2 dingen betekenen, of mijn cyclus is langer en heb ik te vroeg getest, of ik ben net als de vorige rondes niet zwanger en komen die vervelende rode duivels een deze dagen toch nog langs.

Ik weet het even niet meer hoor. En dan hoor ik van 1 van de meiden van het forum waar ik een goed en leuk contact mee heb dat zij vandaag wel positief testte. Het is gewoon zo oneerlijk. Die jonge meiden zijn direct van de eerste of tweede ronde zwanger. Ik moet echt proberen het iets meer los te laten maar dat lukt me niet, ik wil zo graag een baby, een kind van M en mij.

Nou ja een voordeel van het feit dat we op dit moment geen internet meer thuis hebben is wel dat ik nu niet meer zoveel op het forum kan, dus op die manier ben ik er dan wel minder mee bezig.

Misschien moet ik anders mijn kinderwens maar vergeten? Ik weet het het is pas ronde 3 maar van mijn zoontje was ik direct in de 1e ronde zwanger en dan nog van voorvocht ook. Maar dan als ik het opgeef zou dat natuurlijk niet eerlijk zijn tegenover M en zijn ouders. Mijn ouders zal het wel niets uitmaken, die hebben binnenkort natuurlijk een kleinkind bij mijn zusje en zwager. Tel daarbij nog dat ik volgende maand al weer 32 jaar wordt en M 38, dat is misschien toch al wat te oud om nog kinderen te krijgen. Ach ik zal maar moeten afwachten zeker?

Mijn menstruatie zal eerdaags wel doorkomen en dan zullen we zien of en hoe we hier mee verder gaan. Voorlopig ga ik me maar even wat op mijn werk focussen want anders ben ik binnenkort mijn baan kwijt en dat is dus echt niet mijn bedoeling.

Vandaag om 12.00 uur zijn de rode duiveltjes dan toch nog doorgekomen dus ook ronde 3 is mislukt. Ik zie het even niet meer zitten hoor. Van mijn zoontje ben ik zwanger geraakt van voorvocht en nu zijn we al 3 maanden bezig en nog niet zwanger. Zou het de leeftijd, is er iets beschadigd met het verwijderen van mijn spiraaltje of ligt het aan M? Hij reageerde in ieder geval erg lauw toen ik hem een sms stuurde dat mijn menstruatie erdoor gekomen was. Ach als we voor ronde 4 gaan zal ik mijn niet ongesteld dag hebben op 16-02-2010. Ik heb mezelf voorgenomen om niet eerder te gaan testen dan 20-02-2010. Dan is Mitchel jarig en dat zou natuurlijk een fantastisch mooi cadeau zijn. Maar ja ik zal natuurlijk eerst moeten afwachten of dat nodig zal zijn.

29-01-2010
Van de week bericht gehad dat mijn kleine zusje (wel 2 jaar jonger als ik) op 26-01-2010 is bevallen van een dochter Arlyssa. Ik ben erg blij voor mijn zusje en zwagertje maar het doet pijn... Ik zou mijn schatje ook zo graag een kindje gunnen. Zal het voor ons ook zo ver nog komen? Ik hoop het in ieder geval van harte.

05-03-2010

Even een tijdje niet geweest. Hebben het erg druk gehad voor onze verjaardagen afgelopen weekeind, en helaas hebben we weer een teleurstellende periode achter de rug. Nog steeds niet zwanger. We hadden eerder de ouders van M al verteld dat we voor een kleine van ons samen zouden gaan maar we hadden het nog niet verteld aan mijn ouders.

Afgelopen weekeind heb ik het dan ook verteld aan mijn stiefmoeder (wat een rotwoord eigenlijk , maar weet anders niet hoe het te omschrijven). Ze reageerde heel lief en vroeg me dan ook of we er helemaal klaar voor waren en of we het wel weer aankonden. Ik heb gezegd dat wij er hard en veel over nagedacht hadden en dat we het graag weer wilden proberen.

Helaas was ronde 4 dan ook weer mislukt en afgelopen dinsdag hadden we eindelijk een positieve ovulatietest dus natuurlijk direct aan het klussen (zoals wij het noemen op het forum) geslagen. Ik hoop dat het dan deze maand wel is gelukt, maar durf er eigenlijk niet te hard meer op te hopen anders is de teleurstelling weer zo groot. En elke keer als die vervelende rode duiveltjes dan komen doet me dat pijn.

Ik heb vanavond ook mijn moeder proberen te bellen om haar het nieuws maar te vertellen dat we bezig zijn voor een kleine maar er werd niet opgenomen, ik zal het dit weekeind nog wel een keer proberen. Ik hoop dat zij er net zo positief tegenoverstaat als mijn vader en zijn vrouw en mijn schoonouders. Echt zo lief als zij hebben gereageerd. Ik hoop dan ook voor hun (en natuurlijk onszelf) dat we niet lang meer moeten wachten.

Voor onze verjaardagen werden gelukkig onze banken en nieuwe slaapkamer nog bezorgd dus die konden we direct plaatsen en showen aan de familie. Het is een erg drukke periode geweest maar ik vond het heel erg leuk om de familie weer te zien. We zien ze eigenlijk te weinig. Het is ook best wel ver weg. Naar mijn schoonouders toe ongeveer 2.5 uur rijden en naar mijn ouders zeker 3.5 uur rijden. En aangezien we op dit moment geen auto meer hebben zit het er voorlopig niet in dat wij op korte termijn ze gaan bezoeken.

07-03-2010

Nou ik weet niet wat mijn lichaam allemaal voor grappen uithaald de laatste maanden. Sinds gisteren weer moe, misselijk en gevoelige borsten en tepels. Volgens mij is dat nog veel te vroeg aangezien vandaag pas dag 19 van mijn cyclus is van mijn normaal 26 dagen durende cyclus. Dit kan volgens mij dus niet hoor. Ik wacht maar af of volgende week mijn menstruatie gewoon gaat komen.

Toch voor de volledigheid nog alles maar eens nagekeken wat betreft mijn vorige cyclus. Dat was dus maar 4 dagen en minder als normaal. Zou het dan toch? Ach ik kijk het gewoon nog een weekje aan en dan zie ik wel. Ik wil nog niet teveel hoop gaan koesteren. Het is elke keer weer een teleurstelling als ik ongesteld wordt. Ik weet niet hoelang ik dat nog kan volhouden.

Vandaag weer op internet gekeken wat ik het beste kan doen om spoedig zwanger te worden. De timing ligt het in ieder geval niet aan, die is gewoon goed. Maar volgens bepaalde websites heb ik maar 25% kans om zwanger te raken omdat ik teveel zou wegen... Ik weet niet wat ik daarmee aanmoet. Afvallen terwijl ik bezig ben om zwanger te raken lijkt mij nou ook niet echt bevordelijk. Iemand tips hiervoor?

Nou dat is het even voor vandaag. Tot snel

Onze baby deel 4 02/01/2010

Zaterdag 2 januari 2010

Tja er is hier de afgelopen maand veel gebeurd.

Vorige maand dacht ik toch echt mijn maandstonden gekregen te hebben maar bleef 's morgens misselijk!!! Ik snapte er niets van en ben uiteindelijk maar langs de huisarts gegaan. Zou ik dan toch zwanger zijn ondanks dat ik dacht dat mijn maanstonden gekomen waren. Helaas na ruim 16 uur in spanning gezeten te hebben van de huisarts te horen gekregen dat het om een virale infectie ging, waardoor ik zo misselijk was. Niet zwanger dus.

Op naar ronde 2 dus. En als ik uit ging van een cyclus van wederom 24 dagen zou ik dus 26-12-2009 (voor ons Hollanders 2e kerstdag) hopelijk geen maandstonden meer doorkrijgen!!! Aangezien wij bij mijn schoonouders waren voor de kerstdagen leek het me niet zo leuk om daar te gaan testen. Zoiets wil ik toch eerst met mijn ventje delen. Ik had nog geen test gehaald (misschien bang voor de teleurstelling ) en had met mijn vriend afgesproken dan maandag langs de apotheek te gaan om een test te halen en dan te gaan testen voor ik naar mijn werk zou gaan. De voortekenen waren wederom aanwezig, misselijk in de ochtend, maar nu ook zeer gespannen borsten.

Wederom was de teleurstelling dan ook groot toen ik maandag wakker werd van een zeer bekend en vervelend gevoel in mijn buik. Mijn maandstonden kondigden zich aan. En inderdaad bij het naar het toilet gaan was het inderdaad rood. Een test was dus niet meer nodig. Maar man in de loop van de ochtend ging ik mij steeds beroerder voelen. Licht in mijn hoofd en naar mijn gevoel liep ik helemaal leeg (sorry voor de mensen die hier niet tegen kunnen) ik heb het werk afgebeld ik durfde niet in de auto te stappen. Ik heb de dokter gebeld en die is de volgende dag langs gekomen. Volgens hem kunnen het gewoon de hormonen zijn (hij raadde me aan om voor een maand terug aan de pil te gaan, ik dacht het dus niet ) of het zou mogelijk kunnen zijn dat ik een miskraam heb gehad in een zéér vroeg stadium. Voor het vloeien schreef hij mij ook een receptje voor dat het bloed wat dikker zou moeten maken. Ik heb het ventje er direct opuit gestuurd om die pillen te gaan halen en ben zelf terug mijn bed ingegaan. Tjee wat voelde ik me beroerd.

Met oud en nieuw voelde ik me toch wat beter en ben toen samen met mijn ventje en de honden naar Nederland gegaan om oud en nieuw te vieren bij mijn schoonouders. (In nederland wordt tenminste nog echt vuurwerk afgestoken ) ook daar was er een teleurstelling merkbaar. Schoonmama fluisterde mij om iets na 12 uur dan ook in dat ze mij toewenst dat het snel zal lukken. (toch wel lief van haar hoor ).

Op nieuwjaarsdag zouden we weer terug naar ons huisje gaan, maar het weer gooide roet in het eten. Ik was nog niet bij Utrecht (ongeveer 10 km gereden) toen ik al 2x bijna in de slip raakte door het gladde wegdek. Schoonpapa gebeld en gezegd dat we omkeerden omdat ik het niet aandurfde. Hij gaf mij gelijk, en uiteindelijk zijn wij vandaag pas weer terug naar huis gegaan.

Zo jullie zijn weer helemaal op de hoogte. Hier gaan we volop voor ronde 3!!! Driemaal is scheepsrecht luidt bij ons in Nederland een bekend gezegde. Laten we hopen dat dat ook voor ons geldt.

Veel liefs

Onze baby deel 3 02/12/2009

Dinsdag 2 december 2009

Tja dat was ronde 1. Vanmorgen bij het vegen na toilet bezoek rood..... Ik denk dus dat mijn menstruatie is gekomen. Weet het niet zeker. Normaal altijd erg veel pijn ervan nu helemaal niets. Ja wat hoofdpijn maar geloof eerder dat dat komt omdat ik vannacht 2 keer wakker ben geweest omdat onze pup zat te piepen dat hij wat moest doen. Dus michel is vannacht 2 keer naar buiten moeten gaan. Heb daardoor niet goed geslapen en denk dat daar mijn hoofdpijn van komt.

Heb dus geen last van mijn buik en rug wat ik normaal wel heb op de eerste dag. Maar het is wel veel verlies dus ga er maar gewoon vanuit dat ik nu mijn maandstonden heb. Het is wel een lichte teleurstelling aangezien ik van Dylan zwanger ben geworden van voorvocht!!! Maar je weet wat ze zeggen. Nieuwe ronde nieuwe kansen.

Michel en ik hebben dus weer een maandje klussen voor de boeg. Niet dat ik dat erg vind!!!

Hou jullie op de hoogte veel liefs

Onze baby deel 2 19/11/2009

Zondag 01-11-2009,

Gister zijn we op verjaardagsvisite geweest bij mijn schoonpapa. Even op en neer naar Nederland... Dat is altijd erg vermoeiend maar zeer gezellig.

Met schoonmama lekker gebabbeld over een nieuw kleinkind. Stiekem is ze altijd blijven hopen op nog een kleinkind en ze vertelde me dan ook dat ze nog altijd in reclamefolders en op internet aan het kijken is naar leuke babyspulletjes en speelgoed. Dit had ik niet echt verwacht dat het bij haar zo diep zat. Ik ben dan ook blij dat zij er zo over denkt.

Het was erg laat geworden, om half 1 in de nacht vertrokken we pas weer terug naar huis voor een rit van 2.5 uur. De hondjes waren uiteraard meegeweest en hebben daar lekker met de honden van mijn schoonouders kunnen spelen. Ze waren dan ook zo moe dat ze de hele weg naar huis hebben liggen slapen. Heerlijk rustig.....

Tegen 3en waren we eindelijk thuis nog even drinken en dan lekker naar bed en vandaag lekker weinig doen.

Vrijdag 06-11-2009

Vanmorgen om 9.40 uur had ik dan de afspraak bij de gynaecoloog. Ik was vroeg opgestaan want ik was eigenlijk best wel nerveus. Ik was een beetje bang (zou het pijn doen) maar ook opgewonden tegelijk. Vandaag zou de eerste stap voor het zwanger worden genomen worden.

Ik ben vroeg vertrokken naar het ziekenhuis want ik was nog nooit in een Belgisch ziekenhuis geweest en dus ook nog niet in het Elisabeth ziekenhuis in Zottegem. Het ziekenhuis vinden was geen probleem (ik heb een goede GPS in mijn telefoon). Aangekomen in het ziekenhuis moest ik wel even zoeken naar de juiste afdeling. Nadat ik me had aangemeld op de afdeling moest ik terug naar beneden om me in te laten schrijven. Dus dat gedaan, vervolgens weer naar de afdeling boven om daar een vragenlijstje in te vullen voor de intake en daarna een gesprekje met dokter Mullier.

Na dit gesprekje moest ik me aankleden voor een borstonderzoek, een uitstrijkje en inwendig onderzoek. Ik voelde er bijna niets van. Dat had ik eigenlijk niet verwacht, dus had ik van te voren al pijnstillers genomen wat achteraf gezien dus niet echt nodig was.

Nog even een kort gesprekje met de dokter, aangezien ik in het verleden al een keer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb gehad raadde hij me aan dat zodra ik zou merken dat ik overtijd was ik direct een afspraak moest maken voor een controle. Toen betalen (40 euro) en toen mocht ik gaan.

Direct maar even doorgereden om boodschappen te doen en daarna naar huis even eten en met de hondjes uit. Daarna kort gebeld met de aanstaande papa en in de middag lekker in huis gerommeld.

Zondag 08-11-2009

Tot nu toe viel het vloeien mee. Ik voel me goed geen buikpijn en rugpijn. Helaas ben ik vanmorgen erg gaan vloeien. Ik weet alleen niet of dit nog komt van het onderzoek of dat ik nu mijn regels heb. Ik wacht maar af.

Ik pas in ieder geval al wel de temperatuur regel toe. Elke ochtend doe ik mijn temperatuur opnemen om te zien wanneer daar een verandering in is. Men zegt dat als je temperatuur stijgt dat je dan een eisprong hebt gehad. Dus daar is nu het wachten op.

Veel liefs

Onze baby deel 1 19/11/2009

Zondag 25-10-2009

Hallo,

Vriendje Michel ,37 jaar, en ik wonen niet alleen hier in België. We zijn naar hier gekomen met onze 2 hondjes en 3 katten (inmiddels zijn dat 4 katten). Ik moet zeggen als ik hier in België met de honden ga lopen is er altijd wel iemand die even een praatje maakt. Hoe anders dan in Nederland, heerlijk gewoon.

Nu de beslissing is genomen dat we samen graag een kindje zouden willen hoop ik dat we hier binnen een aantal maanden kunnen schrijven dat we ons 1e kindje verwachten. Ik weet dat dat niet iets vanzelf sprekend is maar we gaan er zeker alles aan doen. Eerst moet er nog een ding echt geregeld worden en dat is en dat is een goedkeuring van de gynaecoloog, en daarna blijft het niet meer bij oefenen.

Maandag 26-10-2009

Goedemorgen,

Nou de eerste stap is gezet. Vanmorgen heb ik mijn huisarts gebeld om te vragen hoe ik het het beste aan kan pakken om een afspraak te krijgen bij de gynaecoloog. Hij verwees mij dan ook door naar een Gynaecoloog in het ziekenhuis in Zottegem. Ik heb direct gebeld en heb voor 6 november al een afspraak kunnen maken. Gelukkig hoeven we daar dus niet lang op te wachten.

Gister met mijn schoonmama gebeld en haar het nieuws mee gedeeld dat wij willen proberen een kindje te krijgen. Ze was erg blij. Haar eerste en tot nu tot enige kleinkind is inmiddels al 13 jaar dus kon ze eigenlijk niet wachten op een kindje bij ons. Ik hoop dan ook dat ze niet al te lang meer hoeft te wachten en dat we snel kunnen vertellen dat haar 2e kleinkind onderweg is.

Dat even voor nu. Zodra er meer informatie is schrijf ik weer een update

Update waarom is het zo moeilijk 26/02/2009

In een van mijn vorige blogs hebben jullie kunnen lezen dat het, voor ons hollanders, niet mee valt om hier aan het werk te geraken .

Vorige week sloeg echt alles. Vriendlief heeft een jobinterview bij een brouwerij als magazijnier maar ook voor de heftruck. Geen probleem hij heeft daarvoor zijn attesten. Hij kwam samen met een Vlaming op gesprek, de Vlaming had geen attesten voor de heftruck dus dat was dan in het voordeel van mijn vriendje..... niet dus!!!! De vlaming heeft de baan gekregen!!!!! Discriminatie??? JA!!!!

Vervolgens vandaag, ik ben langs het interimkantoor gegaan waar ik voor werk, om wat papieren in orde te maken voor mijn verblijfskaart. Volgens de medewerker van de gemeente kon ik ook met een interimjob een verblijfskaart aanvragen.
Dus ik met het ingevulde formulier naar de gemeente, en wat blijkt???? Ik moet een vast contract hebben!!!!! Ik ben nu 3 keer met een formulier van een interimkantoor bij de gemeente geweest niemand die ook maar iets zegt over dat ik een vaste job moet hebben, maar nu, nu ze geen fouten meer kon ontdekken op mijn ingevulde formulier..... dan komt ze met: u moet wel een vaste job hebben....
Alsof er ook maar 1 bedrijf is, die in deze tijd van economische crisis een medewerker direct een vaste job geeft.... Nou ik heb even doorgevraagd en ze dient wel dit formulier in maar ze weet niet of ik mijn verblijfskaart zal krijgen. En als ik hem niet krijg kan ik dus samen met vriendlief en onze honden en katten weer terug naar Nederland...

We hadden, toen we hier in december 2008 kwamen wonen, de hoop om hier opnieuw te beginnen zonder dat politieke gezeik zoals in Nederland, maar ik geloof dat we dat wel kunnen vergeten.

We houden jullie op de hoogte over onze status.

Hoe kan ik zonder

Hoe kan ik zonder

hoe kan ik lachen zonder lach
hoe kan ik huilen zonder traan
hoe kan het licht worden zonder dag
hoe kan ik nou bestaan?

hoe kan het licht zijn in mijn hart, zonder zon
hoe kan ik blij zijn, met zoveel verdriet
hoe kan iets verder gaan, als het nooit begon
hoe kan ik blij zijn, terwijl jij mij verliet?

hoe kan ik huilen, als de tranen niet komen
hoe kan ik slapen, al kom jij in al mijn dromen
hoe kan ik gelukkig zijn, met zoveel pijn
hoe kan ik bij je zijn?

hoe kan ik praten zonder woorden
hoe kan ik vragen zonder vragen
hoe kan ik mijn liefde verwoorden
hoe kan ik dat, als jij steeds verder voor me zal vervagen?

hoe kan ik zonder jou?
jij, van wie ik zoveel hou!

Voor mijn lieve kleine manneke

Promilage 17/02/2009

Om aan de veilige kant te zitten,
praat men in ’t jargon van promille,
dat mag zichtbaar in je bloed zitten,
bij ’t afnemen van een blaastest.

Om aan de veilige kant te zitten,
zouden deze peperdure testen niet eens
nodig moeten zijn
wanneer een mens oud genoeg is
om achter ’t stuur te mogen plaatsnemen,
is diezelfde persoon oud en wijs genoeg
om geen promille tot zich te nemen.

Wie dus aan de veilige kant wil zitten:
doe jezelf, alle kinderrijke families,
de belastingbetaler de gevangenissen
en je rijbewijs een lol, kruip niet
achter ’t stuur na gebruik van alcohol.